. BIOGRAFIA .


Kariera klubowa

Na początku kariery bronił bramki w drużynie Juniorów Młodszych Pogoni Siedlce. W 1993 pojechał z juniorami Pogoni na swój pierwszy poważny piłkarski wyjazd – turniej Dana Cup, gdzie zajął drugie miejsce. W sezonie 1995/1996 zadebiutował w seniorskiej drużynie Pogoni w meczu przeciwko Orlętom Łuków. W sezonie 1997/1998 zdobył z Pogonią Wojewódzki Puchar Polski oraz zadebiutował w reprezentacji Polski U-17.

W 1999 trafił do Legii Warszawa, gdzie był na zmianę z Wojciechem Kowalewskim bramkarzem drugiej drużyny. Jesienią 2000 trafił w ramach wypożyczenia do drugoligowej drużyny Dolcanu Ząbki, gdzie grał do końca rundy. Wiosną 2001 wrócił na stadion przy ul. Łazienkowskiej, gdzie rozpoczął treningi z pierwszym zespołem Legii. 8 marca 2002 zadebiutował w pierwszej lidze w meczu z Pogonią Szczecin, zmieniając w bramce Radostina Stanewa. Od tego czasu stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, który w tym samym sezonie sięgnął po Mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi. W europejskich pucharach zadebiutował 12 sierpnia 2004 meczem pucharu UEFA z FC Tbilisi.

W lipcu 2005 został wypożyczony do Celticu, gdzie szybko stał się pierwszym bramkarzem. Po kilku miesiącach został przez szkocki klub wykupiony definitywnie. W tym samym sezonie Celtic został Mistrzem Szkocji i wywalczył Puchar Ligi Szkockiej. W sezonie 2006/2007 rozegrał swój pierwszy mecz w fazie grupowej Ligi Mistrzów.

Pomimo przeprowadzki do Glasgow Artur nie zerwał więzów z Legią Warszawa. 18 kwietnia 2007 roku, podczas meczu 22. kolejki Orange Ekstraklasy można było go zobaczyć pomiędzy warszawskimi kibicami, jak dopingował Legię w meczu z Wisłą Płock[2]. Jest ponadto członkiem "Stowarzyszenia Kibiców Legii".

Kariera reprezentacyjna

W sezonie 1997/1998 zadebiutował w reprezentacji Polski U-17. W następnych latach występował również w zespołach U-18 i U-19. 28 kwietnia 2004 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Polski. Prowadzona wówczas przez Pawła Janasa drużyna zremisowała w Bydgoszczy z Irlandią 0:0, a Boruc grał od 59. minuty. Początkowo był graczem rezerwowym, ale pod koniec eliminacji do Mistrzostw Świata 2006 wygrał z Jerzym Dudkiem rywalizację o miejsce w bramce kadry narodowej.

15 maja 2006 selekcjoner Paweł Janas powołał go do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech, gdzie bronił we wszystkich trzech spotkaniach reprezentacji w pełnym wymiarze czasowym. Puścił gola w ostatniej minucie meczu z Niemcami w Dortmundzie. Pokonał go Oliver Neuville.

Był również pierwszym bramkarzem reprezentacji prowadzonej przez Leo Beenhakkera, grającej w eliminacjach Mistrzostw Europy. 28 maja 2008 Beenhakker powołał go do kadry na Euro 2008 w Austrii i Szwajcarii.

Na Mistrzostwach Europy 2008 zagrał pełne 90. minut we wszystkich trzech meczach – z Niemcami, Austrią i Chorwacją. Mimo straconych 4 bramek (w tym jednej z karnego) podczas turnieju, Boruc zebrał za swoją postawę bardzo pochlebne recenzje, zarówno wśród fachowców polskich jak i zagranicznych. Zbigniew Boniek powiedział, że "jedynym piłkarzem światowej klasy w polskiej reprezentacji był Artur Boruc"[3], a Wojciech Kowalczyk oznajmił, że Boruc "wybronił tyle sytuacji sam na sam", że powinien zostać wytypowany do najlepszej jedenastki turnieju[4]. Trener drużyny Chorwacji Slaven Bilić skomentował, że "gdyby nie świetna gra bardzo dobrego bramkarza jakim jest Artur Boruc, już do przerwy prowadzilibyśmy 2:0"[5]. Bramkarz otrzymał najlepsze oceny ze wszystkich piłkarzy meczu Polska – Austria: 9 od SkySports i 8.0 od goal.com[6]. Od serwisu sport.pl dostał notę 6/6 za mecz z Chorwacją[7]. Po meczu z Austrią selekcjoner pozwolił mu opuścić zgrupowanie na jeden dzień, aby udał się do Warszawy w celu zobaczenia nowonarodzonego syna[8].


Życie prywatne

Od 2000 żonaty z Katarzyną (ur. 1980), która 11 czerwca 2008 urodziła ich pierwsze dziecko, syna Aleksa.

21 kwietnia 2007 Boruc uratował w Elder Park w Glasgow trójkę Polaków, w tym kobietę w zaawansowanej ciąży, przed grupą pijanych chuliganów. Otrzymał za to specjalne wyróżnienie w 40. edycji Konkursu Fair Play organizowanego przez Polski Komitet Olimpijski.



Legia Warszawa
2001/2002 Mistrzostwo Polski
2001/2002 Puchar Ligi Polskiej
2003/2004 Wicemistrzostwo Polski
2003/2004 Finał Pucharu Polski
2004/2005 3. miejsce w Lidze Polskiej

Celtic Glasgow
2005/2006 Mistrzostwo Szkocji
2005/2006 Puchar Ligi Szkockiej
2006/2007 Mistrzostwo Szkocji
2006/2007 Puchar Szkocji
2007/2008 Mistrzostwo Szkocji

Reprezentacja Polski
2005 Zwycięstwo w Turnieju im. Walerego Łobanowskiego
2006 Udział w Mistrzostwach Świata 2006 w Niemczech
2007 Awans do Mistrzostw Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii
2008 Udział w Mistrzostwach Europy 2008 w Austrii i Szwajcarii

Nagrody i wyróżnienia
Piłkarskie Oscary 2005 – Najlepszy Bramkarz Ligi Polskiej
Odkrycie Roku 2004 według tygodnika Piłka Nożna
Najlepszy piłkarz Warszawy w roku 2004 według Gazety Wyborczej
Najlepszy Piłkarz Legii w sezonie 2004/2005 w VIII Plebiscycie Czytelników tygodnika Nasza Legia im. Kazimierza Deyny
Piłkarz sezonu 2004 i 2005 w plebiscycie serwisu internetowego Legia LIVE!
Postać Roku 2004 i 2005 w plebiscycie "eLki" serwisu internetowego Legia LIVE!
II- gie miejsce w plebiscycie na najlepszego piłkarza Szkocji sezonu 2006-2007
III- cie miejsce na świecie wśród bramkarzy w 2007 roku według włoskiej gazety "La Gazzetta dello Sport"
2007 - specjalne wyróżnienie w 40. edycji Konkursu Fair Play przez Polski Komitet Olimpijski (PKOl)